Βρεθήκαμε στο μοναδικό πιλοποιείο της Αθήνας και είδαμε τον τρόπο που δημιουργούνται τα αγαπημένα μας ψάθινα καπέλα. Το Savapile έχει πολλούς λόγους για να τα προσθέσουμε στην καθημερινότητά μας!
Η Λίζα μεγάλωσε μέσα στα καπέλα. Ακόμη θυμάται τα καλοκαίρια που βοηθούσε με την αδερφή της τη δουλειά στο εργαστήριο, ενώ μέσα από αυτόν το χώρο γνώρισε την Αθήνα. “Από τότε που ήμουν πολύ μικρή, θυμάμαι τις Κυριακάτικες βόλτες με τον πατέρα μου. Όλες ξεκινούσαν από το εργαστήριο όπου πηγαίναμε για να τακτοποιήσει εκκρεμότητες. Μετά πηγαίναμε στο Βασιλικό κήπο, μαζεύαμε λουλούδια, πηγαίναμε στο θέατρο και τρώγαμε λουκουμάδες”.
Δεν ήταν από τα παιδιά που ονειρεύονται να γίνουν γιατροί ή δάσκαλοι. Το εργαστήριο ήταν ο χώρος που ένιωθε πάντα άνετα, ενώ ότι έκανε με τα καπέλα της έβγαινε αβίαστα. Μετά το θάνατο του πατέρα της ανέλαβε να συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση μόνη της.
Στην οδό Αγίας Ελεούσης, στην περιοχή του Ψυρρή, η Λίζα ακολουθεί τη δουλειά που ξεκίνησε ο πατέρας της το 1960. Σε ένα χώρο μοντέρνο, όπου ταιριάζουν άψογα τα μηχανήματα και τα εργαλεία της τότε εποχής, έχει καταφέρει να δημιουργήσει μία νεανική και ευχάριστη ατμόσφαιρα. Εκεί, ζεσταίνει σιδερένια καλούπια, βρέχει την ψάθα, τη ράβει και τη σιδερώνει σε μία πρέσα του 1924 εφαρμόζοντας όλα τα μυστικά που της έμαθε ο πατέρας της, “Εγώ είμαι εκεί μέσα. Ξέρω ακριβώς τι γίνεται”.
Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι πως η παραγωγή της ψάθας ολοένα μειώνεται, αφού πλέκεται στο χέρι και κανείς δεν κάνει αυτή την τόσο χρονοβόρα και δύσκολη δουλειά. Έτσι, οι χρωματιστές ψάθες πλέον δεν πωλούνται ενώ η λευκή δεν υπάρχει πουθενά. “Αυτό ξεκίνησε στα μέσα του 90’ όταν ξεκίνησαν τα εισαγόμενα προϊόντα. Οι Κινέζοι πούλαγαν τα έτοιμα προϊόντα πιο φθηνά από τα υλικά τους ώστε να μην αξίζει να αγοράζεις το υλικό για να το φτιάξει”.
Σε ότι αφορά τα μηχανήματα που χρησιμοποιεί για την κατασκευή των καπέλων, η Λίζα αντιμετωπίζει πολλά και ουσιαστικά προβλήματα αφού είναι όλα πολύ παλιά και δε μπορεί να βρει ανταλλακτικά, ενώ δεν υπάρχουν άνθρωποι που να μπορούν να τα φτιάξουν.
Η Λίζα μας μιλά με αισιοδοξία και το χαμόγελό της μαρτυρά ότι με πείσμα, υπομονή και επιμονή θα συνεχίσει την ιστορία του εργαστηρίου της. “Η μόδα του καπέλου δοκιμάστηκε και επανήλθε πολλές φορές. Τώρα έχει ανέβει αρκετά και παρά τις δυσκολίες, θέλω το Savapile να κρατήσει τη μοναδικότητά του”. Εκτός από την ποικιλία σε χρώματα και σχήματα από ψάθινα καπέλα, χρησιμοποιεί και άλλα υλικά, όπως lapin και τσόχα για τα χειμερινά της κομμάτια. Στο Savapile έχει προσθέσει διακοσμητικά καλάθια, βαφτιστικά καπέλα αλλά και φάκελους clutch.
Το ψάθινο καπέλο θυμίζει σε όλους ότι έχει έρθει το καλοκαίρι. Όχι μόνο μας προστατεύει από τον ήλιο αλλά είναι ένα από τα must κομμάτια που θα προσθέσει κομψότητα σε κάθε μας εμφάνιση. Μπορεί από τη φύση του να έχει κάτι το θεατρικό, όμως ταιριάζει σε κάθε look για βόλτες στην πόλη, μεταφέροντας τη φρεσκάδα και τη ζωντάνια της εποχής.
In The Closet: Η Λίζα μας δείχνει το καπέλο που αποτελεί τον δικό της θησαυρό!
“Ήταν το πρώτο καπέλο από lapin που έφτιαξα με τον πατέρα μου όταν τον πίεζα να χρησιμοποιήσουμε και άλλα υλικά πέρα από την ψάθα. Το φοράω πάντα και ανάλογα με τα γούστα μου του αλλάζω σχήμα. Το έχω ήδη μεταμορφώσει 2-3 φορές!”
Ανακαλύψτε τα κι εσείς:
Αγίας Ελεούσης 14, Ψυρρή
2 thoughts on “Savapile”