Μετά την επιτυχία των ρούχων της στο εξωτερικό και τη συνεργασία της με την ιταλική Vogue η Σοφία αποφάσισε να γυρίσει στην Ελλάδα και να δημιουργήσει εδώ τη δική της εταιρία ρούχων.
Από μικρή ονειρευόταν τη ζωή της στην Αγγλία. Τα τελευταία χρόνια του σχολείου ήταν προετοιμασία για σπουδές στο εξωτερικό. Το Λονδίνο ήταν γι’αυτή η καλύτερη επιλογή για να σπουδάσει ζωγραφική. Ενώ αρχικά φοιτούσε στη Σχολή Καλών Τεχνών κατέληξε να παρακολουθεί μαθήματα fashion design στο διάσημο Instituto Marangoni, “Κατάφερα να συνδυάσω την τέχνη με τη μόδα. Ήταν η πρώτη φορά που έγινα καλή μαθήτρια”.
Η πρώτη της συλλογή ονομάζεται Queens και παρουσιάστηκε στο fashion week του Λονδίνου όταν βρέθηκε ανάμεσα στους είκοσι τελειόφοιτους που επιλέχτηκαν για να δείξουν τη δουλειά τους. Ρούχα από ακριβά υφάσματα σε μακριές, αυστηρές γραμμές κατάφεραν να ξεχωρίσουν και να κερδίσουν ακόμη και τους πιο δύσκολους στο χώρο της μόδας αφού η ιταλική Vogue παρουσίασε τη δουλειά της σε αφιέρωμα για νέους σχεδιαστές.
Μετά την επιτυχία της συλλογής της πέρασε μια περίοδο ανασφάλειας, αφού έπρεπε να συνεχίσει με πρακτική άσκηση στο χώρο της μόδας “Όταν τελείωσα τη σχολή φοβόμουν μήπως αποτύχω και νιώσω η χειρότερη του κόσμου”. Ξεκίνησε στο costume department μιας ταινίας όπου ασχολήθηκε με τα κοστούμια. Δούλεψε πολλές ώρες και απογοητεύτηκε όταν τελικά η παραγωγή ακυρώθηκε. Στη συνέχεια εργάστηκε με έναν από τους διασημότερους Λονδρέζους ράφτες, τον Γκρέσαμ Μπλέικ ο οποίος συνεργαζόταν με πολλούς rock stars και γνωστούς ηθοποιούς.
Η Σοφία όμως εξακολουθούσε να μη νιώθει δημιουργική και παραδέχεται πως ο λόγος ήταν οτι δεν περνούσε καλά στο Λονδίνο. Τότε αποφάσισε να φέρει πίσω στην Ελλάδα την αισθητική και τις γνώσεις που είχε κερδίσει. Ανήκει στους νέους που είδαν την κρίση ως ευκαιρία και όχι ως καταστροφή, “Θέλω τα ρούχα μου να είναι φτιαγμένα στην Ελλάδα, σχεδιασμένα εδώ, να τα προωθήσω στο εξωτερικό ώστε να βγει μια εικόνα για την Ελλάδα πολύ καλύτερη από αυτή που περιμένουν. Γιατί η εικόνα μας δεν είναι καθόλου καλή”.
Αφήνοντας πίσω της τα βαριά υφάσματα των Queens, στη νέα της συλλογή επιλέγει ως πρώτη ύλη το βαμβάκι προσπαθώντας να φέρει τα ρούχα πιο κοντά στους νέους ανθρώπους. Οι γραμμές παραμένουν μακριές, προστατευτικές και αρκετά θηλυκές, “Κάνω απλά σχέδια αλλά με πολύ προσεγμένο πατρόν. Ένα καλό ρούχο είναι ένα καλό πατρόν. Δεν υπάρχει μέση λύση για εμένα”. Λίγο πριν την κυκλοφορία της καινούργιας της συλλογής, λανσάρει μία σειρά από t-shirts με φεμινιστικό σύνθημα “it’s not done, if I don’t come” το οποίο σύντομα θα είναι διαθέσιμο στην επίσημη σελίδα της.
Λίγα λόγια για τη συλλογή σου…
Η συλλογή μου είναι γυναικεία και unisex κομμάτια. Αποτελείται από παντελόνια jeans, jean παλτό, φουστάνια και μπλούζες από rib cotton. Τα φουστάνια μου είναι λευκά και μαύρα και τα έχω ονομάσει “κάλτσα”. Πάντα μου αρέσει να σκέφτομαι τον εαυτό μου στα ρούχα που φτιάχνω. Δε σχεδιάζω κάτι που δε θα το φορούσα, αυτό τα κάνει φορέσιμα. Κομμάτια απλά που ταιριάζουν σε πολύ κόσμο. Τα φοράς και νιώθεις ασφαλής και ωραίος, έτοιμος να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Πέρασα πολλές φάσεις όπου τα ρούχα με έκαναν να νιώθω ότι σέβομαι τον εαυτό μου.
Γιατί αποφάσισες να φύγεις από το Λονδίνο;
Δεν πίστευα ποτέ οτι θα φύγω από εκεί. Ήταν η χώρα της τέχνης, της μόδας, της μουσικής, του nightlife, των clubs… όμως αυτό άλλαξε τώρα πάρα πολύ. Έχει ακριβύνει πάρα πολύ και δεν είναι αστείο, πλέον διώχνουν κόσμο. Έζησα τη μεγάλη αλλαγή στο Λονδίνο. Κλέινουν ολόκληρες γειτονιές από galleries, μαγαζιά με μουσικά όργανα, που είναι πολύ ιστορικές και στη θέση τους χτίζουν διαμερίσματα και τράπεζες για τους bankers…Σε αυτό το Λονδίνο φρίκαρα.
Σε αγχώνει κάτι για το μέλλον;
Όλα! Ο μεγαλύτερος μπαμπούλας για εμένα είναι η ανασφάλεια. Ζω σε φαύλο κύκλο! Φοβάμαι να κάνω κάτι, όταν κάνω κάτι και παίρνω καλά σχόλια, χαίρομαι, αλλά φοβάμαι μήπως το επόμενό μου βήμα δεν είναι καλό και τους απογοητεύσω. Πολλοί δημιουργικοί άνθρωποι είναι ανασφαλείς και αυτό είναι λογικό γιατί όταν δημιουργείς, ξεμπροστιάζεσαι! Κάθε φορά που ετοιμάζω κάτι είναι ρίσκο για εμένα, γιατί έχω προσωπική σχέση με τα ρούχα μου. Θα τα φορούσα, τα αγαπάω, μπορώ να φανταστώ να τα φοράει η κόρη μου. Γι’αυτό ενώ φαινομενικά είναι ένα ρούχο… είναι το παιδάκι μου και αν δεν το συμπαθήσει κάποιος, στεναχωριέμαι πάρα πολύ!
In the closet: Η Σοφία φοράει το μπλουζάκι που αποτελεί τον “In the closet” θησαυρό της και μας αποκαλύπτει το λόγο που το επέλεξε!
“Μια από τις μεγαλύτερές μου εμπνεύσεις είναι τα ρούχα που έχω από τη μαμά μου. Είμαι τυχερή που έχω αυτή τη μαμά, να κλέβω ρούχα από την ντουλάπα της! Αυτό το μπλουζάκι ήταν από τα πρώτα που μου χάρισε. Πλέον δεν φτιάχνουν τέτοια ρούχα. Με έχει βγάλει ασπροπρόσωπη γιατί το φοράω και νιώθω καλά”
Μπορείτε να την βρείτε στη σελίδα της στο facebook Sofia Metsoviti
και στο site της www.sofiametsoviti.com
inthecloset.gr 
One thought on “Σοφία Μετσοβίτη”